Δημοτικό Σχολείο Αυλώνας

ΤΟ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Την ώρα που γινόταν δρομολόγιο ταξί Πλατάνια- Κοπανάκι για τη
μία(!) και μοναδική μαθήτρια νηπιαγωγείου, οι 7 μαθητές του Δημοτικού
Σχολείου της Αυλώνας από Πλατάνια, Σιδηρόκαστρο και Βανάδα
έμεναν στα σπίτια τους γιατί δεν πραγματοποιούνταν δρομολόγια ταξί.
Την ίδια ώρα το βοηθητικό προσωπικό του σχολείου (καθαρίστρια) δε
γνώριζε τι σχεδιάζεται και το μάθαινε από τον πίνακα ανακοινώσεων
του σχολείου, όπου κάποια δασκάλα είχε γράψει:"Τη Δευτέρα 3 Οκτωβρίου
2011 το σχολείο έκλεισε". Τα κλειδιά δεν έχουν παραδοθεί και ο
Πρόεδρος Τοπικού Συμβουλίου Αυλώνας δεν έχει ενημερωθεί
για την παράδοση.
Διαβάστε πώς κάλυψε δημοσιογραφικά ο κ. Ηλίας Γιαννόπουλος στην
εφημερίδα ΘΑΡΡΟΣ το τόσο σοβαρό ζήτημα- σκάνδαλο αυτές τις μέρες.
Και ο νοών νοείτο.

Εφημερίδα ΘΑΡΡΟΣ, 08-10-2011, αρ. φύλλου 33664

«Έδωσαν - πήραν», τα κατάφεραν όπως αποδεικνύεται, όσοι και όποιοι (αν) ίσως επεδίωκαν, από καιρό, να καταργήσουν το Δημοτικό Σχολείο Αυλώνας Τριφυλίας. Τελικά, πριν από λίγες μόλις μέρες το «έκλεισαν» στα λουμωχτά! Θυμίζουμε πως το Δημοτικό Σχολείο Αυλώνας για μια σειρά από υπαρκτούς, αντικειμενικούς, σοβαρούς και σημαντικούς λόγους είχε αποφύγει και ξεπεράσει το προωθούμενο «λουκέτο» κατά τις μεταβολές, συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων που προηγήθηκαν.

Ποιοι και γιατί επιδίωκαν το «λουκέτο» στο συγκεκριμένο σχολείο μένει να απαντηθεί στο μέλλον, αλλά χωρίς να υπάρξει παρέμβαση, ακόμη και μεθόδευση «έξωθεν» ή και «εκ των έσω», δεν καταργείται έτσι, στα «λουμωχτά», ένα σχολείο ένα μήνα, περίπου, μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Η εύκολη δικαιολογία (κατ' άλλους πρόφαση εν αμαρτία), η οποία ωστόσο προήλθε από ένα υπαρκτό πρόβλημα, αυτό της μεταφοράς των μαθητών από τον τόπο διαμονής τους (τα Πλατάνια, το Σιδηρόκαστρο και τη Βανάδα) στο Δημοτικό Σχολείο στην Αυλώνα, σε συνδυασμό με τις αλλεπάλληλες επαφές και επικοινωνίες των αρμοδίων του Δήμου και της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, αν οι πληροφορίες μας αληθεύουν, με τους γονείς, οδήγησαν - «καθοδήγησαν» τους τελευταίους (μονόδρομος ήταν, άλλωστε, όπως είχε η προβληματική κατάσταση, ενώ με τα πλέον μελανά χρώματα τους τονιζόταν ο κίνδυνος να χάσουν τη σχολική χρονιά τα παιδιά τους, αφού δε γινόταν η μεταφορά στο σχολείο τους) να αποφασίσουν να εγκαταλείψουν, έστω και δίχως να το επιθυμούν, το σχολείο της Αυλώνας και να εγγράψουν τα παιδιά τους σε Δημοτικό Σχολείο της Κυπαρισσίας. Πλέον μεταφέρονται με λεωφορείο της γραμμής του ΚΤΕΛ μέχρι το σταθμό του και από εκεί, με άλλο λεωφορείο, στο σχολείο.
Αφορμή, λοιπόν, για το «λουκέτο» στο σχολείο δόθηκε με το πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών λόγω της εμπλοκής ΚΤΕΛ και ιδιοκτητών ταξί. Τώρα που, όπως θα έχετε διαβάσει και δει στα τοπικά ΜΜΕ, μετά από συνεννοήσεις των εμπλεκομένων και αρμοδίων, ξεπεράστηκαν τα προβλήματα, βρέθηκε λύση και εκτελούνται και τα δρομολόγια με τα ταξί, το Δημοτικό Σχολείο Αυλώνας «έκλεισε». Το «έκλεισαν»! Ποιοι; Με ποιες αποφάσεις, ποιες διαδικασίες; Πώς «κλείνει», έτσι, ένα σχολείο;
Εκπαιδευτικός (μόνιμη δασκάλα) είχε αναλάβει τα καθήκοντά της κανονικά από την αρχή, αλλά και ακόμη και μετά την απόσπασή της, την Τρίτη, πήγε στο σχολείο αναπληρώτρια εκπαιδευτικός, σύμφωνα με όσα πληροφορηθήκαμε, η οποία ωστόσο δεν έκανε μάθημα ποτέ λόγω των προβλημάτων και του «λουκέτου» που μπήκε και τοποθετήθηκε, ακολούθως, σε Τμήμα Ενισχυτικής Διδασκαλίας στην Κυπαρισσία. Τι, ακριβώς, συνέβη; Γιατί και πώς έκλεισε το Δημοτικό Σχολείο Αυλώνας; Ποια είναι η θέση των τοπικών Αρχών και αρχόντων; Ποια είναι η θέση των αρμοδίων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για το «λουκέτο» στο Δημοτικό Σχολείο Αυλώνας;

Του Ηλία Γιαννόπουλου

Εφημερίδα ΘΑΡΡΟΣ, 28-09-2011, αρ.φύλλου 33655

Δεν μπορούν να πάνε στο Δημοτικό Σχολείο Αυλώνας

Χωρίς μαθητές έχει μείνει το Δημοτικό Σχολείο Αυλώνας, αφού είναι αδύνατη η μεταφορά τους με ίδια μέσα και έξοδα των γονέων τους από τη Βανάδα, το Σιδηρόκαστρο και τα Πλατάνια Τριφυλίας.
Το πρόβλημα που ανέκυψε, μετά την εμπλοκή που παρουσιάστηκε στη μεταφορά τους, είναι τεράστιο και μέχρι σήμερα λύση δεν έχει βρεθεί, με αποτέλεσμα οι μικροί μαθητές, παρά τη θέλησή τους όπως και των γονιών τους, να μην μπορούν να μεταβούν στο σχολείο τους και να χάνουν τα μαθήματά τους.

Σημειώνουμε πως, σύμφωνα με πληροφορίες του «Θ», στο Δημοτικό Σχολείο Αυλώνας φοιτούν επτά μικροί μαθητές (ένας από τη Βανάδα που δεν έχει παρακολουθήσει ούτε ένα μάθημα αφού είναι αδύνατη η μεταφορά του από τους γονείς του, δύο από τα Πλατάνια, από τους οποίους μόνον ο ένας παρακολουθεί τα μαθήματα και τέσσερις από το Σιδηρόκαστρο, οι γονείς των οποίων από την προηγούμενη εβδομάδα αδυνατούν να μεταφέρουν τα παιδιά τους με ίδια μέσα στο σχολείο).
Μιλώντας χθες με γονείς, εξέφρασαν την αγανάκτηση και τη διαμαρτυρία τους, τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Ως γονείς μαθητών του Δημοτικού Σχολείου Αυλώνας (από Σιδηρόκαστρο, Βανάδα και Πλατάνια) εκφράζουμε την αγανάκτησή μας απέναντι σε κάθε υπεύθυνο για τη μεταφορά των παιδιών μας στο σχολείο. Από την αρχή της χρονιάς περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει με τις μετακινήσεις και μέχρι τώρα επιβαρυνόμαστε εμείς. Δηλώνουμε αποφασισμένοι να διαμαρτυρηθούμε. Δε θα στείλουμε μέχρι το τέλος της εβδομάδας τα παιδιά μας στο σχολείο, γιατί είναι αδύνατο να τα μεταφέρουμε καθημερινά εμείς. Ζητάμε να λυθεί άμεσα το ζήτημα αυτό και να αναλάβουν οι υπεύθυνοι τις ευθύνες τους. Έχουμε πια φτάσει σε σημείο απελπισίας, γιατί μας αναγκάζουν (για πόσο ακόμα;) να κρατάμε τα παιδιά στο σπίτι, ενώ θα έπρεπε να είναι στο σχολείο! Να τονίσουμε ότι το σχολείο λειτουργεί μόνο με μεταφερόμενους μαθητές φέτος, οι οποίοι δε θα μπορούν να πηγαίνουν».
Αξίζει να σημειώσουμε πως, όπως αναφέρεται σε έγγραφο του αντιδημάρχου Παιδείας Γιάννη Μερκούρη: «Η μεταφορά των μαθητών μέχρι 31/12/2011 γίνεται με ευθύνη της αιρετής Περιφέρειας, η οποία έχει υπογράψει σύμβαση με το ΚΤΕΛ Μεσσηνίας. Το ΚΤΕΛ στη συνέχεια ως ανάδοχος έχει επωμισθεί την ευθύνη υλοποίησης αυτής της σύμβασης - υποχρέωσης».
Όπως έχουμε ξαναγράψει, ανεξάρτητα από το ποιος ή ποιοι ευθύνονται για το τεράστιο αυτό πρόβλημα (βεβαίως και πρέπει να αναζητηθούν και να αποδοθούν ευθύνες), αυτό που προέχει είναι να βρεθεί τάχιστα λύση και οι μαθητές ανεμπόδιστα να μεταβαίνουν από τον τόπο διαμονής τους στα σχολεία τους για τα μαθήματά τους, που είναι δικαίωμά τους και υποχρέωση της Πολιτείας και των Αρχών!».

Του Ηλία Γιαννόπουλου

Σάββατο, Οκτωβρίου 08, 2011 | 0 σχόλια | Η συνέχεια εδώ...

Ευχές για τη νέα σχολική χρονιά

Προς την:
Δασκάλα και τους μαθητές του
Δημοτικού Σχολείου Αυλώνας.

Με την ευκαιρία των μαθημάτων της νέας σχολικής χρονιάς 2011-12 εύχομαι στην δασκάλα Ευφροσύνη Ψαροπούλου και τους μαθητές του σχολείου να είναι ΚΑΛΗ & ΑΠΟΔΟΤΙΚΗ με υγεία και πρόοδο.

Αμβρόσιος Καρατζάς.

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 20, 2011 | 0 σχόλια | Η συνέχεια εδώ...

Έναρξη σχολικού έτους 2011- 2012 και ευχές

Η έναρξη του σχολικού έτους 2011- 2012 ξεκινά με το αγιασμό τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011 και ώρα 09.00 στο χώρο του σχολείου. Η δασκάλα Ευφροσύνη Ψαροπούλου και οι ιερείς της Αυλώνας και Σιδηροκάστρου θα υποδεχτούν τους μικρούς μαθητές και τους γονείς με χαρά.

Ως πρώην διαχειρίστρια του ιστολογίου, εύχομαι ολόψυχα στους επτά μαθητές του τρέχοντος έτους και στην εκπαιδευτικό που επέστρεψε στα διδακτικά της καθήκοντα και στο σχολείο της Αυλώνας μετά από την άδειά της ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ με έμπνευση και δημιουργικότητα!

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 09, 2011 | 0 σχόλια | Η συνέχεια εδώ...

Χάρτες της ορεινής Τριφυλίας

Επί τη ευκαιρία, αφιερώνω στους Τριφύλιους εξερευνητές της περιοχής τους, αλλά ιδιαίτερα στους περσινούς μαθητές του σχολείου και τώρα θα πάνε Γυμνάσιο, αποκόμματα από χάρτες, στα οποία απεικονίζονται με λεπτομέρεια πληροφορίες για τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά τους εδάφους, όπως πηγές, μικρά ποτάμια.. Εκεί φαίνεται με ειδικά σύμβολα και κάθε είδους κτίσμα, όσο παλιό κι αν είναι αυτό. Ξωκλήσια, παλιά σπίτια.. Πολύτιμοι οι χάρτες και για έναν ακόμη λόγο: εκεί καταγράφονται και τα τοπωνύμια, οι ιδιαίτερες ονομασίες δηλαδή που έδιναν οι κάτοικοι σε κάθε περιοχή. Για τους πεζοπόρους, λοιπόν, και τους λάτρεις της φύσης θα αποτελούσε ένα σημαντικό εργαλείο.

Η πρώην διαχειρίστρια του ιστολογίου

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 09, 2011 | 0 σχόλια | Η συνέχεια εδώ...

Καλό Καλοκαίρι, δια χειρός της μαθήτριάς μου

Η Βιβλιοθήκη του σχολείου έγινε πράξη... τελικά!

Χαιρετίζω το νέο ξεκίνημα του ιστολογίου της Αυλώνας. Αυτό θα επιμελείται στο εξής η καλή μου μαθήτρια της ΣΤ" Τάξης (πλέον) Μαριγκόνα Ντέντα. Δικαιωματικά θα είναι η διαχειρίστρια του ιστολογίου μιας και όλον αυτόν τον καιρό ήταν πλάι μου σε αυτή την προσπάθεια. Η πρώτη ανάρτηση γίνεται με τη βοήθειά μου λίγο πριν αποχαιρετιστούμε. Και αυτό γιατί ήμουν μια αναπληρώτρια δασκάλα, που δεν ξέρω ακόμη αν το Σεπτέβριο θα είμαι πάλι σε αυτό το ιστορικό σχολείο. Καλή επιτυχία! ! !

"Μια μέρα μετά την λήξη των μαθημάτων μας έφεραν τα έπιπλα δηλαδή τις καινούργιες μας βιβλιοθήκες.

Οι καινούριες βιβλιοθήκες ήταν ωραίες γι΄ αυτό σκεφτήκαμε με τα παιδιά που είχαν έρθει για να μου κάνουν παρέα και έτσι τους είπα να με βοηθήσουν να βάλουμε τα μισά βιβλία και τα άλλα μισά την επόμενη μέρα. Όταν τελειώσαμε να βάζουμε τα βιβλία, και μετά είπαμε να ξεσκονίσουμε λιγάκι και όταν τα τελειώσαμε όλα η καινούργια μας βιβλιοθήκη ήταν φανταστική!
Εγώ ήμουν χαρούμενη γιατί τα παιδιά έκαναν πολύ καλή δουλειά.
Με πολλή αγάπη η μαθήτρια του Δημοτικού Σχολείου Αυλώνας,
Μαριγκόνα Ντεντα."

Κυριακή, Ιουνίου 19, 2011 | 0 σχόλια | Η συνέχεια εδώ...

Η γιορτούλα μας

Τα συγχαρητήρια που πήραμε από όλους τους επισκέπτες μας ήταν η μεγαλύτερη χαρά. Τα γέλια που άκουγα κατά τη διάρκεια του θεατρικού από όλους τους παρευρισκόμενους ήταν για μένα η πιο μεγάλη ανταμοιβή. Γονείς, χωριανοί και Αυλωνίτες εξ Αθηνών που μας έκαναν την τιμή να έρθουν δεν το μετάνιωσαν, αντιθέτως δεν περίμεναν να ευχαριστηθούν τόσο πολύ μια γιορτή ενός μικρού σχολείου με λίγους μαθητές, όπως έλεγαν και ξανάλεγαν. Δεν υπερβάλλω, άλλωστε έχουμε τους κριτές μας, είναι ο καθένας που γνώρισε το έργο μας.

Η φιλοσοφία μας ήταν να μεταδώσουμε την αισιοδοξία μέσα από το σχολείο. Να ανοίξουμε τα φτερά μας αλλάζοντας πρώτα πρώτα το σχολείο μας, να φέρουμε το "καινούριο", το ευχάριστο, το ελπιδοφόρο... Το αίσθημα της αλλαγής και της καινοτομίας που αναπτύσσεται σε μία σχολική αίθουσα φτιάχνει μέλη της αυριανής κοινωνίας πολύ δημιουργικά. Μέλη της τοπικής κοινωνίας όχι μίζερα και δυστυχισμένα που η μοίρα δεν τους τα έφερε καλά και κατάντησαν να ζουν σε ένα χωριό...

Αυτή η φιλοσοφία μας ήταν η κινητήριος δύναμη για ό,τι κάναμε φέτος. Η τελευταία μας πινελιά ήταν το θεατρικό της γιορτής μας. "Το χωριό μας προοδεύει" είναι ο τίτλος του. Αναπαριστά με κωμικούς αλλά και διδακτικούς διαλόγους την κοινωνία του χωριού πριν από μερικά χρόνια. Εντάσσεται στην κατηγορία της "ηθογραφίας". Δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα των χωριών σήμερα. Όλα διαδραματίζονται στο Παντοπωλείο- Καφενείο του χωριού. Ο παντοπώλης δυσαρεστημένος βιώνει την ερήμωση του χωριού του και τις συνέπειες που έχει αυτό στη δουλειά του. Περίοδος μετανάστευσης πληθυσμού στο εξωτερικό. Γονείς που έχουν τα παιδιά τους στην Αμερική ή τη Γερμανία αλλά και οι γυναίκες τους συζύγους τους. Ο πιτσιρικάς που είναι βοηθός στο μαγαζί ασχολείται πιο πολύ με τα νέα τπυ χωριού παρά με τη δουλειά του και αυτό εξοργίζει τον ιδιοκτήτη.. Ο ταχυδρόμος περνάει από το χωριό για να αφήσει τα γράμματα στους γέροντες κατοίκους, αλλά και να φέρει νέα καλά και κακά. Ο νέος του χωριού που θέλει κι αυτός να ξενιτευτεί πουλώντας την περιουσία του τελικά αλλάζει γνώμη γιατί σημαντικά έργα προμηνύονται. Ο πρόεδρος της κοινότητας ενημερώνει τους άντρες στο καφενείο τι πρόκειται να γίνει στο χωριό και όλοι μαζί αποφασίζουν πως δε θα εγκαταλείψουν το χωριό τους αλλά θα αγωνιστούν για μια καλύτερη ποιότητα ζωής των παιδιών τους...

Στοιχεία τοπικής ιστορίας έχουν συμπληρώσει το σύντομο σενάριο, όπου τη δεκαετία του 60 ανοίχτηκε ο δρόμος Αυλώνα- Σιδηρόκαστρο με τον προσωπικό μόχθο των Αυλωνιτών. Ο Σύλλογος Αυλωνιτών της Αμερικής συνδράμει κι αυτός οικονομικά σε έργα αναβάθμισης του χωριού τους, γεγονός που αναφέρεται από τον Πρόεδρο στο καφενείο. Η ύδρευση του χωριού, η τακτική συγκοινωνία με την Κυπαρισσία με λεωφορείο, είναι σταθμοί στην ανάπτυξη της Αυλώνας. Γεγονότα υπαρκτά τα οποία τα παιδιά τα αναβιώνουν μέσα από το θεατρικό.

"'Εχω έναν καφενέ"- Ζειμπέκικο

Ταχυδρόμος και παντοπώλης

Η μικρή ψωνίζει βερεσέ.

Ο νέος του χωριού και ο πιτσιρικάς που βοηθά στο μαγαζί

"Αμπέλι μου πλατύφυλλο"- παραδοσιακός χορός

Στη γιορτή συνδέσαμε το τώρα με το τότε. Μετανάστες τότε, μετανάστες τώρα. Παιδιά τότε, παιδιά τώρα. Τραγούδια του τότε, τραγούδια του τώρα. Κι όλα αυτά γιατί όλο το θεατρικό ήταν η ιστορία που έλεγε ο παππούς στα μικρά παιδάκια της γειτονιάς του. Στο τέλος της ιστορίας αυτής τα κορίτσια του τώρα δείχνουν κι αυτά ένα ωραίο χορευτικό.

Μέρος της γιορτής ήταν να τραγουδήσουν τα παιδιά καλοκαιρινά τραγούδια με θέμα τη θάλασσα, που τόσο κοντά είναι απ΄ αυτά τα ορεινά χωριά. "Σπασμένο καράβι", "Θαλασσογραφία", "'Ενα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι"- Μουσικές καρέκλες, με το οποίο ξεκίνησε και η γιορτή. Ποιήματα αποχαιρετιστήρια, τραγούδια σχολικά παλιά κι ένα καλοκαιρινό μουσικοχορευτικό: Σκηνικό καλοκαιριού το μπλε πανί που κάνουν τα αγόρια να κυματίζει (θάλασσα) και το κίτρινο πανί (ήλιος) που ανατέλει και δύει. Κορδέλες από τα κορίτσια και... περισσή φαντασία.