Μια υπέροχη μέρα όλο εκπλήξεις!

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 10, 2010 Αναρτήθηκε από ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΥΛΩΝΑΣ

Καλοί μας διαδικτυακοί φίλοι,
νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας αυτά που περάσαμε σήμερα στο σχολείο. Ημέρα Παρασκευή, 10 Δεκεμβρίου 2010 η καλή μέρα από το πρωί φάνηκε.. Μόλις έφτασα στο σχολείο τα παιδιά είχαν μόλις έρθει από το Σιδηρόκαστρο με το ταξί και έτρεχαν προς το σχολείο. Τα είδα κάπως περίεργα και κατευθείαν μου είπαν να μην κοιτάω, διότι κάτι έπρεπε να μη δω. . Κατάλαβα ότι θα ήταν έκληξη, κάτι το οποίο δεν έχω συνηθίσει. Άρχισα να αναρωτιέμαι αν είναι κάποια γιορτή και γιατί άραγε να γίνεται όλο αυτό. Η ώρα πέρασε, δε με άφηναν να βγω από το γραφείο γιατί κάτι ετοίμαζαν. . Ήρθε η ώρα και μπήκαν στο γραφείο μου με ένα ταψί μπακλαβά! Συγκινήθηκα! Πρώτη φορά που ένιωσα τόσο ευχάριστα από τους μαθητές μου, ένιωσα τόση αγάπη μέσα στο γραφείο. Με τίποτα δε θα αλλάξω αυτή τη στιγμή! Μέσα στην έκπληξη αυτή ήταν και ένας φάκελος με παλιές φωτογραφίες, που είχα ζητήσει από τους μαθητές μου να μου φέρουν για να κάνουμε στο σχολείο μας έκθεση  παλιάς φωτογραφίας από τα χωριά της ορεινής Τριφυλίας. Εδώ και μέρες τα ρωτούσα και τα ξαναρωτούσα αν έχουν οι δικοί τους παλιές φωτογραφίες Ευχάριστη και η αγγελία για την πρόσκληση από τον "Στρατηγό" του Σιδηροκάστρου να επισκεφτούμε με το σχολείο το σπίτι του και να δούμε την πλούσια βιβλιοθήκη του με τα εκατοντάδες βιβλία και το σπάνιο αρχειακό υλικό που διαθέτει. Ο λόγιος αυτός έχει κι ένα χώρο στο σπίτι του που τον έχει κάνει μουσείο! 
Τα παιδιά, ακόμα, μου χάρισαν κι μια ζωγραφιά. Κοιτάξτε τι λέει. Το μεγαλύτερο βραβείο που θα μπορούσα να πάρω σαν δασκάλα!
 
Εν τω μεταξύ είχαν έρθει και βοηθοί από την Κυπαρισσία για να μας κρεμάσουν τα κουρτινόξυλα και τις κουρτίνες που εδώ και πάνω από ένα μήνα είχα παραγγείλει. Περιμέναμε πώς και πώς πότε θα  άδειαζαν από τις δουλειές τους για να μας φέρουν και να μας τοποθετήσουν τις καινούριες μας κουρτίνες! Εδώ και πολλά χρόνια τα ξύλινα κουρτινόξυλα και οι παλιές φθαρμένες κουρτίνες είχαν αχρηστευτεί και δεν έκλειναν ούτε άνοιγαν. Σε άλλα παράθυρα δεν υπήρχαν καν κουρτινόξυλα, γιατί όταν οι μαθητές προσπαθούσαν να σύρουν την κουρτίνα αυτή έπεφτε μαζί με το κουρτινόξυλο. . Τόσον καιρό οι μαθητές μου έπαιρναν ταινία και κόλλαγαν το ύφασμα στον τοίχο για να μην τους ενοχλεί ο άπλετος ήλιος που έμπαινε από τα διάπλατα παράθυρα. . Τους είχα τάξει ότι οι κουρτίνες θα ήταν έτοιμες εδώ και καιρό και όλο παραπονιούνταν. Κάτι το οποίο δεν ήταν και στο χέρι μου. . Σήμερα ήρθαν, λοιπόν, οι βοηθοί από την Κυπαρισσία- για δεύτερη φορά- προετοιμασμένοι με τα απαραίτητα και τις τοποθέτησαν! Το σχολείο άρχισε να ομορφαίνει και τα παιδιά κι εγώ καμαρώναμε! Κρεμάσαμε φτιογκάκια χριστουγεννιάτικα στις κουρτίνες μας να φαίνονται γιορτινές! Όλα είναι έτοιμα! 
"Ταιρίαζουν και με το καινούριο δέντρο μας από οπτικές ίνες!", φώναξε η Μαριγκόνα μου, μαθήτρια της Πέμπτης τάξης. Αντί για λαμπάκια, τους είπα, θα έχουμε ένα δέντρο που φωτίζουν τα φύλλα του. Και στολίζοντάς το με τα όμορφα στολίδια μας τους εξηγούσα τι είναι οι οπτικές ίνες στη Φυσική. Ο Κωνσταντίνος μου, μαθητής της Έκτης τάξης, είπε να το βγάζουμε από την πρίζα όταν φεύγουμε για εξοικονόμηση ενέργειας, σαν αειφόρο σχολείο που θέλουμε να διαγωνιζόμαστε. . Έτσι κι έγινε! Σας μεταφέρω τις ευχές από τους μαθητές μου για Καλές γιορτές και Καλά Χριστούγεννα. Εύχομαι όλες οι δασκάλες και όλοι οι δάσκαλοι στην Ελλάδα να είναι τόσο ευτυχισμένοι όσο κι εγώ σε αυτό το μικρό σχολείο, εκεί που η αγάπη των μαθητών θα δίνει κουράγιο και ελπίδα!
  • Digg
  • del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Yahoo! Buzz
  • Technorati
  • Facebook
  • TwitThis
  • MySpace
  • LinkedIn
  • Live
  • Google
  • Reddit
  • Sphinn
  • Propeller
  • Slashdot
  • Netvibes

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου