Αγαπητέ Γουίλιαμ-Τζακ,

Με λένε Αλέξανδρο Παναγόπουλο και μένω στην Ελλάδα, ειδικά στη Μεσσηνία της Πελοποννήσου, στην Αυλώνα- ένα χωριουδάκι με λίγους ανθρώπους. Αλλά το καλοκαίρι έρχονται από την πρωτεύουσα και το χωριό γεμίζει με κόσμο. Επίσης, το καλοκαίρι παίζουμε ποδόσφαιρο με τα γύρω χωριά και άλλα παιχνίδια. Αυτά είναι τα ενδιαφέροντά μου.

Το χωριό μου έχει ένα σχολείο όπου πάω κι εγώ, και είναι πολύ ωραίο. Α! Ξέχασα να σου πω ότι πάω στην ΣΤ Τάξη και είμαι 11μιση στα 12. Όπως σου έλεγα και πριν..., στο σχολείο μου υπάρχουν χάρτες, υπολογιστές για να κάνουμε πληροφορική για το γυμνάσιο. Α! Και τώρα τελευταία φτιάχνουμε μια κατασκευή και είμαστε στη μέση της κατασκευής.

Το Σχολείο μου είναι μονοθέσιο αλλά παλιά ήταν διθέσιο. Τώρα τη μία αίθουσα θα την κάνουμε λαογραφικό μουσείο. Πάμε μόνο 9 παιδιά στο σχολείο, είμαστε λίγα παιδιά και βολευόμαστε στη μία αίθουσα. Και έχουμε μία δασκάλα που μας πάει βόλτες με το αυτοκίνητο και περνάμε πολύ ωραία. Και τώρα που πλησιάζει 17 Νοεμβρίου εμείς κάνουμε μια γιορτή για το Πολυτεχνείο. Γιατί στις 17 Νοεμβρίου 1973 ένα τανκ ποδοπάτησε τους φοιτητές και γι' αυτό το λόγο τη γιορτάζουμε. Ας αλλάξουμε τώρα θέμα.

Αν θέλεις, θα σου πω για το χωριό μου. Το χωριό μου είναι όμορφο και αν έρθεις, θα σε πάω σε ένα μέρος που έχει αφάνταστη θέα: Σε ένα πολύ ψηλό μέρος, που φαίνεται όλο το χωριό αλλά και κάποια γειτονικά χωριά. Το χωριό μου έχει πολλά σπίτια και μερικά είναι πολύ παλιά. Εντάξει, δεν είναι κάτι το ενδιαφέρον... Ένα γήπεδο ποδοσφαίρου με χώμα, γήπεδο μπασκετ και παιδική χαρά. Α! Έχει και μια πολύ ωραία πλατεία με έξι μαγαζιά και είναι πολύ όμορφη..

Θες να μιλήσουμε για την Ελλάδα; Η Ελλάδα είναι μια αξιοθαύμαστη χώρα, και πολύ ωραία στις μεγάλες πόλεις που έχουν πολλά μαγαζιά και αλου φαν παρκ. Αυτά έχω να σου πω για την Ελλάδα. Πιστεύω να σε ικανοποιήσει το γράμμα μου και τώρα θα σε χαιρετίσω με γλυκούς χαιρετισμούς.

Να περνάς πάντα καλά και η τύχη να σου φέρει ό,τι θέλεις, και να προσέχεις πάρα πολύ! Σε χαιρετώ.

Με αγάπη από την Ελλάδα,

ο φίλος σου Αλέξανδρος